عدس سرشار از گیاه مغذی و فنولهاست. هر دوی این مواد شیمیایی ارگانیک برای سلامت بدن بسیار مفید هستند. اما هنوز سازوکار آنها چندان مشخص نشده است. غالب اوقات منابع پروتئینی عدس و گوشت با یکدیگر مقایسه میشوند و البته بیشتر مردم معتقدند گوشت بهترین منبع پروتئین است. این باور درست است، زیرا عدس تمام اسیدهای آمینه موجود در گوشت را ندارد. بااینحال بسیار کمچربتر از گوشت است.
کنترل وزن
بررسیها نشان داده است که مصرف مرتب عدسبا افزایش احساس سیری، به کنترل وزن کمک میکند.
سیستم عصبی سالم
تا مدتها تصور بر این بوده است که ریزمغذیهایی مانند ویتامینها و مواد معدنی روی عملکرد مغز اثری ندارند. اما تحقیقات بیشتر نشان داد، وجود ویتامینها و مواد معدنی برای عملکرد مغز به یک اندازه مهم است. بنابر تحقیقی که محققان انجام دادند، ویتامینها و مواد معدنی موجود در عدس برای بهبود عملکرد مغز بسیار مفیدند.
محتوای فراوان آهن
عدس حاوی مقدار بسیار زیادی آهن است که برای تولید هموگلوبین کافی در بدن، ضروری است. با مصرف یک فنجان عدس (۲۰۰ گرم) در روز میتوان ۳۶ درصد از آهن روزانهی بدن را تأمین کرد.
بهبود فعالیت الکترولیتی
پتاسیم بهعنوان یکی از مواد معدنی موجود در عدس برای فعالیت الکترولیتی بدن نسبت به سدیم، جایگزین بهتری است. بسیاری از بیماریها به مقدار بسیار زیاد سدیم و البته پتاسیم کم در بدن مربوط هستند. پتاسیم، علاوهبر فعالیت بهعنوان الکترولیت، برای عملکرد اندامهایی چون قلب، مغز و کلیه نیز مفید است.
بهبود سوختوساز
عدس منبع خوبی از انواع ویتامینها، مانند ویتامین B3 است که نقش مهمی در بهبود وضعیت دستگاههای گوارش و عصبی دارد. این ویتامین فواید دیگری ازجمله کنترل کلسترول، کاهش خطر بیماریهایی مانند آلزایمر، آب مروارید، پوکی استخوان و دیابت نیز دارد.
عوارض جانبی عدس
با وجود اینکه عدس برای سلامت بدن مفید است و بهترین جایگزین برای گوشت قرمز، مرغ و ماهی محسوب میشود، اما مضراتی هم دارد:
خطر تولید سنگ کلیه
در تحقیقاتی انجامشده مشخص شد، برخی از مواد غذایی خانواده عدس، مانند سویا، کره بادام زمینی و لوبیاهای پخته و سرخشده، حاوی مقدار فراوانی از ترکیبات اگزالات هستند. این ترکیبات باعث تولید سنگ کلیه میشوند. بنابراین افرادی که به سنگ کلیه مبتلا هستند باید از مصرف حبوبات و عدس پرهیز کنند.
خطر ابتلا به بیماریهای کلیوی
مصرف مقدار زیاد پروتئینهم عوارض جانبی دیگری بههمراه دارد. بدن ما، بهطور متوسط، در برابر هر کیلوگرم وزن، به ۰.۸ گرم پروتئین نیاز دارد. مصرف پروتئین بیشتر، کلیه را به کار و فعالیت بیشتر وا میدارد تا بتواند پروتئین اضافی را از بدن خارج کند. این وضعیت در طولانیمدت به عملکرد کلیه صدمه میزند و فرد را به بیماریهای کلیوی مبتلا میکند.
تشکیل گاز بهدلیل تخمیر
عدس بهمحض ورود به دستگاه گوارش، شروع به انجام عمل تخمیر میکند و بهدنبال آن گاز تولید میشود. این گازها بسیار آزاردهنده خواهند بود. بنابراین اگر نمیتوانید چنین وضعیتی را تحمل کنید، از مصرف بیشازحد عدس پرهیز کنید.