کدام حیوان خانگی باعث حساسیت می شوند؟

 این پرسش توسط علاقمندان نگهداری حیوانات مرتب مطرح می شود، که کدام حیوان خانگی باعث حساسیت می شوند؟ و این که چه راه درمانی برای آن وجود دارد؟ حساسیت به حیوانات خانگی یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در سلول های پوست، بزاق یا ادرار یک حیوان است. علائم حساسیت به حیوانات خانگی شامل موارد متداول در تب یونجه مانند عطسه و آبریزش بینی است. همچنین ممکن است علاوه بر موارد گفته شده برخی از افراد دچار علائم آسم مانند خس خس سینه و مشکل در تنفس شوند.

در بیشتر موارد آلرژی به حیوانات خانگی در اثر قرار گرفتن در معرض پوسته های مرده (شوره) که از بدن حیوان خانگی ریخته می شود به وجود می آید. هر حیوان با خز موجود بر روی بدن خود می تواند منبع حساسیت به حیوانات خانگی باشد. اما آلرژی به حیوانات خانگی بیشتر به علت وجود گربه ها و سگ ها است.

در صورتی که دچار حساسیت به حیوانات خانگی هستید، بهترین راهکار جلوگیری یا کاهش میزان قرار گرفتن در معرض این حیوانات است. برای رفع علائم و مدیریت آسم می توانید از داروها یا سایر روش های درمانی استفاده کنید.

چه چیزی باعث بروز حساسیت به حیوانات خانگی می شود؟

حساسیت هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن فرد نسبت به یک ماده خارجی مثل گرده، شوره بدن یا خز حیوانات خانگی واکنش نشان می دهد.

سیستم ایمنی بدن بعد از قرار گرفتن در برابر موارد حساسیت زا حیوانی، پروتئین هایی به نام آنتی بادی تولید خواهد کرد. این آنتی بادی ها از شما در برابر مهاجمان ناخواسته که می توانند شما را بیمار کرده یا باعث عفونت در بدن شما شوند محافظت می کنند. هنگامی که آلرژی دارید، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی را ایجاد می کند که آن آلرژن خاص را به عنوان ماده ای مضر تشخیص خواهد داد.

هنگامی که آلرژن را استنشاق کرده یا با آن تماس پیدا می کنید، سیستم ایمنی بدن نسبت به آن پاسخ داده و یک واکنش التهابی در مسیرهای تنفسی، ریه ها و بینی شما ایجاد خواهد کرد. قرار گرفتن طولانی مدت یا منظم در معرض آلرژن می تواند باعث التهاب مداوم (مزمن) مسیر تنفسی شود.

گربه ها و سگ ها

آلرژن های گربه ها و سگ ها در سلول های پوستی که از بدن این حیوانات می ریزد (شوره سر) و همچنین بزاق، ادرار و عرق و روی خز آن ها یافت می شوند. دندر یک مشکل خاص است زیرا بسیار کم است و می تواند برای مدت طولانی با کمترین میزان گردش هوا در هوا باقی بماند. همچنین به راحتی در مبلمان اثاثه یا لوازم داخلی اثاثه یا لوازم داخلی شما را جمع می کند.

پوست و خز این حیوانات یکی از مشکلاتی است که ممکن است در همه جای خانه هایی که از حیوانات خانگی نگه داری می کنند وجود داشته باشد. این ذرات بسیار کوچک بوده و ممکن است برای مدت بسیار طولانی در داخل محیط باقی مانده و از طریق سیستم تنفسی وارد دستگاه تنفس شوند. علاوه بر این چنین ذراتی به راحتی روی لباس ها و مبل ها باقی مانده و می تواند باعث بروز حساسیت در فرد شود.

آب دهان حیوانات خانگی مثل گربه و سگ یکی دیگر از مسائلی است که به راحتی بر روی سطوح باقی مانده یا بعد از خشک شدن از طریق هوا وارد سیستم تنفسی افراد خانه شود.

البته گربه ها و سگ های دارای نژاد هیپوآلرژنی ممکن است خز و ضایعات پوستی کمتری داشته باشند اما بدون شک نمی توان گفت هیچ نژادی از این حیوانات نمی تواند باعث بروز حساسیت شود.

جوندگان و خرگوش

حیوانات اهلی جونده شامل موش، همستر و خوکچه هندی می شود. آلرژن های نشای از جوندگان معمولاً در موها، شوره، بزاق و ادرار این حیوانات وجود دارد. گرد و غبار بستر این حیوانات مثل خاک اره نیز می تواند به پخش شدن این آلرژن ها در هوا کمک کرده و باعث حساسیت نگهدارندگان این جوندگان خانگی شود. همچنین آلرژن های خرگوش در شوره، مو و بزاق دهان این حیوان وجود دارد.

سایر حیوانات 

آلرژی به حیوانات خانگی به ندرت ممکن است توسط حیوانات و خزندگانی که خز ندارند به وجود بیاید. به عنوان مثال بروز حساسیت به ماهی غیر ممکن است.

چه افرادی در معرض خطر حساسیت به حیوان خانگی قرار دارند؟

ابتلا به حساسیت به حیوانات خانگی عارضه شایعی است. اما در صورت سابقه آلرژی یا آسم در خانواده، احتمال ابتلای فرد به حساسیت به حیوانات خانگی شدت خواهد گرفت. قرار گرفتن در معرض این حیوانات خانگی آن هم در سنین پایین ممکن است تا حدی به کاهش احتمال بروز آلرژی در اعضای خانواده کمک کند. برخی از مطالعات نشان می دهد که کودکانی که از سنین ابتدایی زندگی خود با سگ ها زندگی می کردند، دچار حساسیت نسبت به سگ ها نشده و در برابر عفونت های دستگاه تنفسی مقاومت بیشتری داشتند.

علائم حساسیت به حیوانات خانگی چیست؟

علائم و نشانه های حساسیت به حیوانات خانگی ناشی از التهاب مجاری تنفسی شامل موارد زیر می شود:

• عطسه
• سرفه کردن
• آبریزش بینی
• گرفتگی بینی
• آبریزش بینی
• بیدار شدن مکرر
• فشار و درد صورت
• بالا کشیدن بینی در کودکان
• خارش بینی، سقف دهان یا گلو
• پوست متورم و تغییر پوست زیر چشم
• خارش چشم ها، قرمز یا آبریزش بینی

در صورتی که حساسیت به حیوان خانگی باعث شدت گرفتن آسم و بروز آن شود. فرد ممکن است شاهد بروز علائم زیر باشد:

• درد قفسه سینه
• مشکلات تنفسی و تنفس دشوار
• صدای سوت در هنگام بازدم

برخی از افراد مبتلا به حساسیت به حیوانات خانگی ممکن است شاهد بروز علائم پوستی باشند، الگویی که به آن درماتیت آلرژیک نیز گفته می شود. این نوع درماتیت یک واکنش سیستم ایمنی است که باعث التهاب پوست فرد می شود. تماس مستقیم با حیوان خانگی ممکن است باعث درماتیت آلرژیک شده و در نتیجه آن شاهد بروز علائم و نشانه های زیر باشیم:

• اگزما
• خارش پوست
• برآمدگی های قرمز (کهیر)

در حساسیت به حیوانات خانگی چه زمانی به پزشک مراجعه کنم؟

برخی علائم و نشانه های حساسیت  نسبت به به حیوان خانگی مانند آبریزش بینی یا عطسه شبیه به علائم سرماخوردگی است. گاهی اوقات حتی تشخیص اینکه دچار سرماخوردگی یا حساسیت شده اید کار سختی خواهد بود. اما اگر علائم شما بیش از دو هفته ادامه یافت، ممکن است دچار آلرژی شده باشید.

اگر علائم و نشانه های شما شدید بوده و حس می کنید که بینی به کلی مسدود شده یا در هنگام خواب سینه شما خس خس می کند بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که تنگی نفس و خس خس سینه به سرعت رو به وخامت رفت یا به سختی نفس می کشیدید بهتر است سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.

حساسیت به حیوانات خانگی باعث چه عوارضی می شود؟

عفونت سینوسی

التهاب مداوم (مزمن) بافت های مسیر تنفسی ناشی از حساسیت به حیوانات خانگی حتی می تواند عملکرد حفره های توخالی متصل به مسیرهای تنفسی شما (سینوس ها) را مختل کند. این انسدادها ممکن است شما را در معرض انواع عفونت های باکتریایی سینوس ها، مانند سینوزیت قرار دهد.

آسم

افراد مبتلا به آسم و حساسیت به حیوانات خانگی اغلب در مدیریت علائم آسم مشکل خواهند داشت. این افراد ممکن است در معرض حملات آسم قرار گرفته و نیاز به درمان فوری پزشکی یا مراقبت فوری داشته باشند.

چگونه از حساسیت به حیوانات خانگی پیشگیری کنیم؟

اگر در منزل از حیوان خانگی به خصوصی مراقبت نمی کنید اما قصد خرید یکی از آن ها را دارید، قبل از این کار بهتر است از نظر احتمال حساسیت به آن حیوان خانگی مورد بررسی قرار گرفته و مطمئن شوید که نسبت به آن حیوان حساسیت ندارید.

حساسیت به حیوانات خانگی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک ممکن است با توجه به علائم، معاینه وضعیت تنفسی و پاسخ های شما به سوالات مطرح شده در مورد ابتلای شما به حساسیت به حیوانات خانگی مشکوک شود. او ممکن است از یک ابزار روشنایی برای بررسی وضعیت داخلی بینی استفاده کند. به عنوان مثال اگر نسبت به حیوان خانگی به خصوصی حساسیت داشت باشید ممکن است لایه بینی بینی متورم، رنگ پریده یا مایل به رنگ آبی باشد.

آزمایش حساسیت پوستی

پزشک ممکن است برای تعیین دقیق آنچه که به آن حساسیت دارید، انجام آزمایش پوستی را پیشنهاد کند. برای انجام این آزمایش ممکن است نیاز باشد تا به یک متخصص حساسیت (آلرژی) مراجعه کنید. در این آزمایش مقادیر کمی از عصاره های آلرژن از جمله عصاره هایی با پروتئین حیوانی بر روی سطح پوست شما قرار خواهد گرفت. این کار معمولاً روی ساعد انجام می شود اما ممکن است در قسمت فوقانی کمر نیز انجام شود.

پزشک یا پرستار شما پس از 15 دقیقه پوست شما را از نظر علائم واکنش حساسیتی مورد بررسی قرار خواهد داد. به عنوان مثال اگر به گربه ها حساسیت داشته باشید، در قسمتی که عصاره گربه بر روی پوست قرار گرفته شاهد برآمدگی، خارش و قرمزی خواهید بود. شایع ترین عوارض جانبی این آزمایشات پوستی بروز خارش و قرمزی است. این عوارض جانبی معمولاً طی 30 دقیقه از بین خواهند رفت.

آزمایش خون 

در بعضی موارد، آزمایش پوستی به دلیل وجود بیماری پوستی یا به دلیل اختلال با داروهای خاصی نمی تواند انجام شود. در چنین مواردی به جای آزمایش پوستی از آزمایش خون برای تشخیص استفاده خواهد شد. در این آزمایش خون شما از نظر آنتی بادی های خاص آلرژیک نشان از حساسیت به آلرژن های مختلف متداول از جمله حیوانات مختلف مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این آزمایش حتی می تواند میزان و شدت حساسیت شما نسبت به آلرژن های خاص را نشان دهد.

راه های درمانی حساسیت به حیوانات خانگی چیست؟

اولین راه حل درمانی برای کنترل آلرژی به حیوان خانگی، اجتناب از قرار گرفتن در معرض حیوان خانگی است. وقتی میزان قرار گرفتن در معرض آلرژن های حیوان خانگی را به حداقل برسانید، واکنش های حساسیتی کاهش یافته یا از شدت آن کاسته خواهد شد. البته در بیشتر موارد قرار نگرفتن در معرض آلرژن های حیوانات خانگی دشوار یا حتی غیرممکن است. حتی در صورتی که حیوان خانگی نداشته باشید، باز هم ممکن است به طور غیر منتظره ای با آلرژن های حیوانات خانگی دیگران که بر روی لباس ها و وسایل آن ها وجود دارد روبرو شوید.

در نتیجه برای درمان این حساسیت ممکن است علاوه بر پرهیز از قرار گرفتن در معرض این حیوانات به داروها برای کنترل علائم این حساسیت ها نیاز داشته باشید.

داروهای درمان حساسیت به حیوانات خانگی

پزشک ممکن است به شما توصیه کند تا از یکی از داروهای زیر برای بهبود علائم آلرژی بینی استفاده کنید:

آنتی هیستامین ها

مصرف آنتی هیستامین تولید یک ماده شیمیایی توسط سیستم ایمنی برای واکنش در برابر آلرژن ها را کاهش داده و به رفع علائمی مثل عطسه، خارش و آب ریزش بینی کمک خواهد کرد. آنتی هیستامین های تجویز شده به صورت اسپری بینی شامل آزلاستین و الوپاتادین می شود. قرص های آنتی هیستامین بدون نسخه (OTC) نیز شامل فکسوفنادین، لوراتادین و ستیریزین می شوند. همچنین برای کودکان می توان از شربت های آنتی هیستامین بدون نیاز به نسخه استفاده کرد. قرص های آنتی هیستامین تجویزی، مانند لووسیتیرزین نیز گزینه های دیگر درمانی هستند که می توان از آن ها برای درمان حساسیت نسبت به حیوانات خانگی استفاده کرد.

کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها که به صورت اسپری بینی تجویز می شوند می توانند تا حدی زیادی التهاب را کاهش داده و علائم تب یونجه را کنترل کنند. این داروها شامل فلوتیکازون پروپیونات، فوروات مومتازون، تریامسینولون و سیکلسونید می شود. کورتیکواستروئیدهای داخل بینی دارای دوز کمی بوده و در نتیجه عوارض جانبی بسیار کمتری نسبت به کورتیکواستروئیدهای خوراکی دارند.

دکونژستانت ها نیز می توانند به کاهش تورم و التهاب داخل مسیر تنفسی کمک کرده و تنفس را تا حد زیادی برای فرد مبتلا به حساسیت راحت کنند. برخی از قرص های ضد حساسیت بدون نسخه ترکیبی از آنتی هیستامین با دکونژستانت ها هستند.

البته دقت داشته باشید که دکونژستانت های خوراکی می توانند باعث افزایش فشار خون مصرف کننده شوند در نتیجه افراد دارای فشار خون بالا، گلوکوما یا بیماری های قلبی عروقی نباید از این داروها برای کاهش علائم حساسیت خود استفاده کند. بهتر است قبل از مصرف دکونژستانت با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.

دکونژستانت های بدون نیاز به نسخه که به صورت اسپری داخل بینی در دسترس هستند می توانند تا حدی به کاهش علائم حساسیت کمک کنند. اما در صورتی که سه روز پشت سر هم از دکونژستانت استفاده کنید ممکن است دیگر مؤثر نبوده و باعث بروز گرفتگی بیشتر بینی شود.

اصلاح کننده های لکوترین عملکرد برخی مواد شیمیایی سیستم ایمنی بدن را مسدود کرده و در نتیجه می تواند در کاهش علائم حساسیت به حیوانات مؤثر باشد. اگر پزشک تأیید کند که اسپری های کورتیکواستروئیدی یا آنتی هیستامین ها گزینه های خوبی برای درمان شما نیست، ممکن است مونتلوکاست که یک نوع قرص است را برای بهبود شما تجویز کند.

عوارض جانبی احتمالی مصرف قرص مونتلوكاست شامل عفونت دستگاه تنفسی، سردرد و تب می شود. عوارض جانبی احتمالی دیگر که چندان شایع نیست نیز شامل تغییرات رفتاری یا خلقی مانند اضطراب یا افسردگی می شود.

درمان های دیگر

• شستشوی بینی. در این شیوه باید از دستگاه شستشو یا سرنگ برای شستشوی مخاط و محرک ها استفاده کنید. بهترین گزینه برای شستشوی بینی استفاده از آب نمک آماده است. اگر خودتان در منزل می خواهید سرم شستشوی آب نمک برای بینی درست کنید. بهتر است از آب مقطر استریل و جوشیده و سرد شده برای این کار استفاده کرده و سپس کمی نمک به آن اضافه کنید.
• ایمونوتراپی. می توانید به سیستم ایمنی بدن خود آموزش دهید تا دیگر نسبت به آلرژن ها حساس نباشد. این شیوه درمانی با استفاده از یک سری تزریقات آلرژی به نام ایمونوتراپی انجام خواهد شد. کافی است یک یا دو بار در هفته از طریق تزریق در معرض آلرژن هایی که به آن ها حساسیت داشتید قرار بگیرید. میزان این تزریقات به مرور افزایش یافته و معمولاً دوره درمانی ایمونوتراپی چهار تا شش ماه به طول خواهد انجامید. بعد از این دوره درمانی نیاز است تا هر چهار هفته یکبار به مدت 3 تا 5 سال تزریق را ادامه دهید تا به کلی واکنش حساسیتی بدن برطرف شود. ایمونوتراپی معمولاً زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سایر روش های درمانی مؤثر واقع نشده باشد.

درمان های خانگی برای حساسیت به حیوانات کدامند؟

بهترین راهکار برای جلوگیری از بروز حساسیت به حیوانات خانگی، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض این حیوانات است. البته این راه حل برای بسیاری از خانواده ها مؤثر نخواهد بود زیرا همه اعضای خانواده با کنار گذاشتن حیوان خانگی موافق نخواهند بود. در نتیجه بهتر است با پزشک در مورد راهکارهای کاهش قرار گرفتن در معرض این حیوانات صحبت کرده یا برای آن ها خانه جدیدی پیدا کنید.

اگر حتی برای حیوان خانگی خود منزل جدیدی پیدا کرده و آن را از خانه خارج کنید بلافاصله علائم شما برطرف نخواهد شد. حتی ممکن است بعد از خانه تکانی بازهم آلرژن ها به مدت چند هفته تا چند ماه داخل منزل وجود داشته باشد. در نتیجه بهتر است از راهکارهای زیر برای نظافت منزل استفاده کنید:

• فرش ها را عوض کنید. در صورت امکان فرش ها به خصوص فرش های محیط خواب خود را عوض کنید.
• تمیز کردن منزل. از کسی که حساسیت ندارد درخواست کنید تا همه قسمت های منزل حتی دیوار و سقف ها را تمیز کند.
• استفاده از دستگاه های تصفیه هوا در منزل. بهتر است از دستگاه های تصفیه هوا در منزل استفاده کرده و به طور منظم فیلتر آن ها را تعویض کنید.
• ملحفه ها را تعویض کنید. بهتر است روبالشتی، ملحفه ها و روتختی خود را عوض کنید زیرا شستشوی کامل آلرژن ها از روی این وسایل کار سخت و دشواری است.
• مبلمان و اثاثیه منزل را جابه جا یا تعویض کنید. در صورت امکان حتماً مبلمان و لوازم داخلی که امکان تعویض دارند را عوض کنید. زیرا با تمیز کردن این لوازم تمامی آلرژن های برطرف نخواهد شد. همچنین می توانید در صورتی که فقط شما دچار حساسیت به حیوانات شدید بهتر است مبلمان یا وسایل دیگر را از اتاق خود خارج کرده به دیگر قسمت های منزل انتقال دهید.

در صورتی که حیوان خانگی را نزد خود نگه می دارید، اگر تصمیم گرفته اید تا با وجود حساسیت خود نسبت به حیوان خانگی آن را داخل منزل نگه دارید بهتر است از نکات زیر استفاده کنید:

• قسمتی بدون حیوان خانگی. یکی از اتاق ها مثل اتاق خواب خود را به عنوان منطقه ممنوع برای ورود حیوان خانگی در نظر بگیرید.
• حیوان خانگی خود را بیشتر بشویید. از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود که آلرژی ندارد بخواهید تا هر هفته حیوان خانگی را بشوید.
• از فیلترهای باکیفیت استفاده کنید. بهتر است برای دستگاه تصفیه هوای منزل از فیلترهای با کیفیت استفاده کرده و سریع تر آن را عوض کنید.
• از دیگران کمک بگیرید. زمانی که نیاز به تمیز کردن حیوان خانگی، لانه یا قفس او داشتید. بهتر است از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود که نسبت به آن حیوان حساسیت ندارد کمک بگیرید.
• جمع کردن فرش ها و تعویض دیوارپوش ها. بهتر است هر وسیله یا چیزی که باعث چسبیدن آلرژن ها به خود می شود را برداشته یا آن ها را جایگزین کنید. به عنوان مثال بهتر است از کف های چوبی یا کف پوش ها برای منزل استفاده کنید که تمیز کردن آن ها کار ساده ای است.
• حیوان خانگی خود را در خارج از منزل نگه دارید. اگر حیوان خانگی شما می تواند به راحتی در بیرون از منزل زندگی کند، می توانید با همین راهکار ساده میزان آلرژن ها در خانه را کاهش دهید. این گزینه برای بسیاری از حیوانات خانگی یا در برخی از اقلیم ها مناسب نیست.